Marek Gensler e-mail(Inicie sesión)

Contenido principal del artículo

Autores/as

Marek Gensler e-mail(Inicie sesión)

Resumen

581

Igual que su maestro, John Duns Escoto, Antoni Andreu no fue un naturalista, ni siquiera para los estándares de su época. Sin embargo, reconoció la importancia de la filosofía natural en el sistema de conocimiento aristotélico, que era el fundamento de la cosmovisión premoderna. Consecuentemente, abordó los problemas relacionados con las sustancias naturales en algunas de sus obras, sobre todo en sus Quaestiones de tribus principiis naturae, pero también en los comentarios sobre la Metafísica y las Categorías de Aristóteles y, ocasionalmente, en la Abbreviatio Operis Oxoniensis. Estos problemas incluyen la cuestión del sujeto de la física, los procesos físicos, con una atención especial a los procesos de generación y de corrupción, y las características de los cuerpos que son objeto de dichos procesos.

Palabras clave

Antoni Andreu, filosofía natural, sustancias naturales, procesos físicos

Referencias

ANTONIUS ANDREAE, Quaestiones de tribus principiis rerum naturalium (Venetiis, 1489).

ANTONIUS ANDREAE, Quaestiones Antonii Andreae super duodecim libros Metaphysicae (Venetiis, 1491).

ANTONIUS ANDREAE, Expositio in libros Metaphysicae, in Johannis Duns Scoti Opera Omnia (Lugduni, 1639).

ANTONIUS ANDREAE, Scriptum super librum Praedicamentorum Aristotelis (Venetiis, 1480).

ANTONIUS ANDREAE (?), In quattuor libros Sententiarum opus (Abbreviatio Operis oxoniensis Scoti) (Venetiis, 1578).

ARISTOTELES, Metaphysica, Guillelmus de Morbeka reuisor transl. Aristotelis Metaphysica: libri I X; XII XIII.2 (transl. ‘mediae’ recensio), AL XXV.3.1., G. VUILLEMIN-DIEM (ed.) (Brill, Leiden,1995).

P. J. J. M BAKKER, D. J. DEKKER, Antoine Andrée ou Jean le Chanoine ? A propos de l’authenticité du commentaire de la ‘Physique’ conservé dans le ms. Cambridge, Gonville & Caius College 368 (590), “Bulletin de Philosophie Médiévale” 42 (2000) 101-131.

BONAVENTURA, Breviloquium (Antonius Valançot, Lugduni, 1642).

W. J. COURTENAY, Augustinianism at Oxford in the Fourteenth Century, “Augustiniana” 30 (1980) 58-70.

W. J. COURTENAY, Early Scotists at Paris: A Reconsideration, “Franciscan Studies” 69 (2011) 175-229.

R. CROSS, The Physics of Duns Scotus. The Scientific Context of a Theological Vision (Oxford University Press, Oxford, 1998).

S. D. DUMONT, Godfrey of Fontaines and the Succession Theory of Forms at Paris in the Early Fourteenth Century, in S. F. BROWN, T.

DEWENDER, T. KOBUSCH (eds.), Philosophical Debates at Paris in the Early Fourteenth Century (Studien und Texte zur Geistesgeschichte des Mittelalters, vol. 102) (Brill, Leiden-Boston, 2009) 39-126.

S. D. DUMONT, John Duns Scotus’s ‘Reportatio Parisiensis Examinata’, “Recherches de Théologie et Philosophie Médiévales” 85/2 (2018) 377-438.

M. GENSLER, Catalogue of the Works by or Ascribed to Antonius Andreae, “Mediaevalia Philosophica Polonorum” XXXI (1992) 147-156.

M. GENSLER, Two Quaestiones Concerning the Subject-Matter of Physics. An Early Scotist Interpretation of Aristotle, in J. MARENBON (ed.), Aristotle in Britain in the Middle Ages. Proceedings of the International Conference at Cambridge, 8-11 April 1994 organised by the Société Internationale pour l’Etude de la Philosophie Médiévale (Rencontres de philosophie médiévale 5) (Brepols, Turnhout, 1996) 195-209.

M. GENSLER, The making of a ‘Doctor Dulcifluus’. Antonius Andreae and his Position in the Formation of Scotism, “Anvari de la Societat Catalana de Filosofia” VIII (1996) 57-67.

M. GENSLER, Antonius Andreae’s ‘De tribus principiis naturae’: The Spanish Handbook of Scotism, “Anvari de la Societat Catalana de Filosofia” VIII (1996) 68-79.

M. GENSLER, The Philosophical Issues in Antonius Andreae’s “Scriptum in Artem Veterem” and “Abbreviatio Operis Oxoniensis Scoti”, “Anvari de la Societat Catalana de Filosofia” IX (1997) 68-79.

M. GENSLER, ‘Secutus sum doctrinam Scoti’ Antonius Andreae’s Interpretation of Duns Scotus, in A. SPEER, T. JESCHKE (eds.), Schueler und Meister (Miscellanea Mediaevalia 39) (Walter de Gruyter, Berlin/Boston, 2016) 68-79.

JOANNES DUNS SCOTUS, Quaestiones super libros Metaphysicorum Aristotelis, VIII, 2, R. ANDREWS, G. ETZKORN, G. GAL, R.

GREEN, F. KELLEY, G. MARCIL, T. NOONE, R. WOOD (eds.) (The Franciscan Institute, St. Bonaventure University Press, St. Bonaventure, NY, 1997).

A. MAIER, An der Grenze von Scholastik und Naturwissenschaft. Studien zur Naturphilosophie der Spätscholastik, vol. 3 (Storia e letteratura, Roma, 1952).

J. MENSA I VALLS, Antoni Andreu, mestre escotista. Balanç d’un segle d’estudis (Institut d’Estudis Catalans. Facultat de Teologia de Catalunya, Barcelona, 2017).

PETRUS AUREOLI, Scriptum Super Primum Sententiarum, vol. 2, E. M. BUYTAERT (ed.) (The Franciscan Institute, St. Bonaventure University Press, St. Bonaventure, NY, 1956).

G. PINI, Una lettura scotista della Metafisica di Aristotele: l’Expositio in libros Metaphysicorum di Antonio Andrea, “Documenti e studi sulla tradizione filosofica medievale” II/2 (1991) 529-586.

G. PINI, Scotistic Aristotelianism: Antonius Andreas’ Expositio and Quaestiones on the Metaphysics, in L. SILEO (ed.), Atti del Congresso Scotistico Internationale, Roma 1993 (Edizioni del Pontifi- cio Ateneo Antonianum, Roma, 1995) 375-389.

THOMAS DE AQUINO, Summa Theologiae, in Sancti Thomae de Aquino Opera omnia, editio leonina (Typographia Polyglotta, Roma, 1888-1906).

T. M. WARD, John Duns Scotus on Parts, Wholes, and Hylomorphism (Brill, Leiden-Boston, 2014).

Métricas

Search GoogleScholar




Detalles

Detalles del artículo

Sección
Estudios: Antoni Andreu y la filosofía escotista (Maria Cabré Duran - Jaume Mensa i Valls, eds.)