Jesús-Manuel Conderana-Cerrillo e-mail(Inicie sesión)

Contenido principal del artículo

Autores/as

Jesús-Manuel Conderana-Cerrillo e-mail(Inicie sesión)

Resumen

1590
No es claro qué quiere decir Aristóteles cuando afirma que la virtud es un término medio desde el punto de vista de su esencia, pero que es un extremo desde el punto de vista del bien. Este trabajo expone algunos presupuestos de esta tesis aristotélica presentes en el comentario de Aspasio y desatendidos en la tradición interpretativa, al tiempo que muestra la pervivencia de la difi - cultad, a pesar de los intentos explicativos de Aspasio.

Palabras clave

Comentadores de Aristóteles, cuadratura, definición, silogismo

Referencias

A. ALBERTI, R. W. SHARPLES, Aspasius: The Earliest Extant Commentary on Aristotle’s Ethics (Walter de Gruyter, Berlin, 1999).

T. DE AQUINO, In decem libros Ethicorum Aristotelis ad Nicomachum Expositio (Marietti, Taurini-Romae, 1949).

ARISTÓTELES, Ética Nicomaquea. Traducción y notas de A. GÓMEZ ROBLEDO (Universidad Autónoma de México, México, 1954).

ARISTÓTELES, Ética nicomáquea. Ética Eudemia. Traducción y notas de J. PALLÍ (Gredos, Madrid, 1985).

ARISTÓTELES, Metafísica. Traducción y notas de T. CALVO (Gredos, Madrid, 1994).

ARISTÓTELES, Ética a Nicómaco. Traducción y notas de M. ARAUJO y J. MARÍAS (Centro de Estudios Políticos y Constitucionales, Madrid, 20099).

ASPASIUS, In Ethica Nicomachea, vol. XIX-I (edidit G. Heylbut, Typis et impensis Georgii Reimeri, Berolini, 1889).

ASPASIUS, On Aristotle’s “Nicomachean Ethics 1-4, 7-8”. Translated by D. KONSTAN, (Cornell University Press, New York, 2006).

J. BURNET, The Ethics of Aristotle (Methuen and Co., London, 1900).

M. CANDEL, Aristóteles. Tratados de lógica II: Órganon: Sobre la interpretación, Analíticos primeros, Analíticos segundos (Gredos, Madrid, 1998).

J. M. CONDERANA, El conocimiento de los principios prácticos en Aristóteles (Universidad Pontificia de Salamanca, Salamanca, 2002).

J. M. CONDERANA, Naturaleza y cultura: perspectiva aristotélica, en A.

M. ANDALUZ, J. M. CONDERANA (eds.), Iluminar lo físico (Universidad Pontificia de Salamanca, Salamanca, 2015).

F. DIRLMEIER, Aristoteles. Nikomachische Ethik (Akademie Verlag, Berlin, 1956).

P. L. DONINI, Tre studi sull’aristotelismo nell II secolo d.C. (Paravia, Torino et al., 1974).

I. DÜRING, Aristóteles (UNAM, México, 1990).

EUSTRATII ET ALIORUM INSIGNIUM PERIPATETICORUM, Commentaria in libros decem Aristotelis De moribus ad Nicomachum, una cum texto suis in locis adiecto (Ευστρατίου καὶ ἀλλῶν τινῶν ἐπισήμων ὑπομνήματα ἐις τὰ δέκατῶν του Αριστοτέλους Ἠθικῶν Νικομαχέιων βιβλία μετὰ του ὑποκειμενου) (In aedibus haeredum Aldi Manutii, et Andreae Asulanisoceri, Venetiis, 1536).

EUSTRATII ET MICHELIS ET ANONIMA, In Ethica Nicomachea Commentaria, vol. XX (edidit G. Heylbut, Typis et impensis Georgii Reimeri, Berolini, 1892).

R. GAUTHIER, A. JOLIF, L’Éthique à Nicomaque. II, 1-2: Commentaire (Publications Universitaires de Louvain. Editions Béatrice Nauwelaerts, Louvain-Paris, 1959).

A. GRANT, The Ethics of Aristotle, 2 vol. (Longmans, Green and Co., London, 1885).

N. HARTMANN, Kleinere Schriften. Band 2. Abhandlungen zur Philosophie- Geschichte (Walter de Gruyter, Berlin, 1957).

N. HARTMANN, Ethik (Walter de Gruyter, Berlin, 19624).

Th. HEATH, A History of Greek Mathematics, 2 vol. (Clarendon Press, Oxford, 1921).

O. JIMÉNEZ, Elementos de las ciencias demostrativas en Aristóteles (Eunsa, Pamplona, 2006).

H. H. JOACHIM, Aristotle. The Nicomachean Ethics (Clarendon Press, Oxford, 1951).

J. M. Le BLOND, Logique et méthode chez Aristote (Vrin, Paris, 1970).

A. MAGNO, Opera omnia. Vol. 8: Politica (Ludovico Vives, Paris, 1891).

A. MAGNO, Opera omnia. Vol. 31-33: Summa theologiae sive scientia de mirabili scientia Dei (Ludovico Vives, Paris, 1894-1895).

A. MAGNO, Opera Omnia. Tomus XIV. Pars I. fasc. 1. Super Ethica commentum et quaestiones (Aschendorff, Westfalia, 1968).

S. MANSION, Le jugement d’existence chez Aristote (Éditions de l’Institut supérieur de philosophie, Louvain-Paris, 1946).

F. MIÉ, Demostración y silogismo en los Analíticos segundos. Reconstrucción y discusión, “Diánoia” 58/70 (mayo 2013).

P. MORAUX, Der Aristotelismus bei den Griechen, von Andronikos bis Alexander von Aphrodisias. Bd. 2, Der Aristotelismus im I.und II. jh. n. Chr. (Walter de Gruyter, Berlin-New York, 1984).

G. RAMSAUER, Aristotelis Ethica Nicomachea (Teubner, Leipzig, 1878).

W. D. ROSS, The Works of Aristotle. Vol. I (Analytica Posteriora by G. R. G. MURE, Clarendon Press, Oxford, 1928).

J. A. STEWARD, Notes on the Nichomachean Ethics of Aristotle. Vol. I-II (Oxford, Clarendon Press, Oxford, 1892).

J. A. WEISHEIPL, Tomás de Aquino. Vida, obras y doctrina (Eunsa, Pamplona, 1994).

U. WOLF, Aristoteles’ Nikomachische Ethik (Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 2002).

Métricas

Search GoogleScholar




Detalles

Detalles del artículo

Sección
Estudios
Biografía del autor/a

Jesús-Manuel Conderana-Cerrillo, Universidad Pontificia de Salamanca. Facultad de Filosofía

37002 Salamanca

Artículos más leídos del mismo autor/a